Bournemouth

Vandaag gebruikt om bij te komen met de verhalen c.q de tijdslijn. Hier aan gewerkt tot ongeveer 12.00 uur en de wijde wereld ingestuurd. Het wordt tijd om de stad eens te verkennen, dus hop de auto in en binnen een kwartier zijn we in het centrum van Bournemouth. Daar even naar een parkeergarage gezocht en na diverse rotonde's en links uit de flank hebben we er een. Toch gewoonte getrouw naar de rechter poortjes willen rijden. 

Marleen was zo oplettend dat zei riep: he mop links aan houden. O ja, beetje moeilijk via de uitgang naar binnen te komen. Dat ging weer goed, gelukkig. Uitgang gezocht en gevonden, dus daar gaan we. Tot mijn grote verbazing is het weer volledig omgeslagen van bewolkt naar zeer zonnig. Niks te klagen natuurlijk. Even een toko gezocht om wat te bikken, lekker op een of ander plein gezeten en mensen kijken. Het is flink druk in de stad en dat op een door de weekse dag. Misschien komt het ook om dat dit een studentenstad is met diverse universiteiten. Een gemixd publiek dus van jong tot oud wat er voorbij wandelt. 

Het afrekenen van de versnaperingen was ook weer een belevenis. Toen wij de broodjes en de verfrissing kregen is het direct afrekenen. Dat op zich is niet zo vreemd, ook nog geen eens dat de ober moest wisselen echter hij verscheen diverse malen terug op het terras zonder wisselgeld. Ik begon hem toch enigzinds  met enige achterdocht te volgen. Het zou mij toch niet gebeuren dat hij zou denken dat hij een stelletje suffe toeristen voor zich had en geen wisselgeld terug geven! Marleen zag mij al start klaar zitten om hem in zijn kippenek te springen en maande mij tot kalmte. Oke maar even rustig afwachten, maar ik liet hem geen seconde aan mijn aandacht ontsnappen. Na 5 minuten komt zijn collega naar buiten met een zo'n 10 schoteltjes met daarop wisselgeld en de bon. Reactie van mij was dus iets voorbarig maar zoiets verwacht ik niet. Zeker een ouderwetse manier van afrekenen, in ieder geval hebben we ons wisselgeld terug. 

Toen de stad in, ja winkels zijn winkels in mijn optiek. Ondanks dat toch maar even een paar winkels uit proberen. Net wat ik dacht, niks nieuws onder de zon. Zelfs Marleen had al snel bekeken. Zij wilde noch wel eventjes bij Swarovski naar binnen, prima doen we op de terugweg. Het barste er van de parfumerie zaken, meestal trek ik het net om in 1 zo'n winkel naar binnen te gaan. Al die geuren door elkaar is meer dan genoeg voor mij. Maar nu kwam die "meur" ook nog eens op straat terecht. Elke keer als we zo'n zaak naderde versnelde ik enigzins mijn lopen. Aangekomen bij de Swarovski zaak, geen hond binnen behalve de verkooster. Al met al niet echt uitnodigend, voor Marleen hoefde het ook niet. Dus dan maar rustig verder.

Nog wel even een winkel ingeschoten om wat te "snaaien" te kopen voorop de Hotel kamer en weer uit de parkeergarage zien te komen. Bij binnenkomst zijn we op het zefde level gebleven, bij het naar buiten rijden zakte we eerst drie lagen. Waarop er bij ons beide een vraagteken kwam zo van he gaat dit wel goed. Beneden aan gekomen was het een steile helling omhoog en stonden we voor het exit poortje. Rare jongens die Engelsen. Vooruit dan maar eerst nog even omrijden en twee rotonde's verder hebben wij bekend terrein in zicht.

Gelijk nog even rond gekeken waar het restaurant van vanavond zit. Dat is in ieder geval op loopafstand, kunnen we gelijk het diner er straks afwandelen.

Wat we morgen gaan doen weten we nog niet goed. Als het weer goed blijft gaan we nog naar  een park hier zo'n 50 miles, 75 km hier vandaan. Vergelijkbaar met de Beeksebergen bij ons. Werd ons warm aanbevolen door de auto verhuurder. Dus kijken wat het weer doet en anders zoeken een leuk alternatief. 

Grt. Jaap.